Sa herë që blejmë një smartphone të ri ose ndonjë pajisje tjetër elektronike, tashmë e dimë se do të ketë një datë skadence që na detyron në mënyrë të pariparueshme ta hedhim dhe të blejmë një të ri, edhe sepse shpesh bateria nuk zëvendësohet lehtë, por tashmë është ngjitur brenda pajisjes.
Shumë janë tani të sigurt se ky është një tipar i brendshëm i teknologjisë, por në realitet është një nga metodat e shumta me të cilat kompanitë që e prodhojnë atë mund të përfitojnë edhe më shumë nga konsumatorët.
Shumica e telefonave inteligjentë ose pajisje elektronike në treg, si kufjet Bluetooth ose orët inteligjente, në fakt, kanë një afat të vërtetë të paracaktuar që zgjat maksimumi 3 ose 4 vjet.
Në të vërtetë, shumë prej tyre janë krijuar për t’u hedhur, edhe sepse riparimi ose përditësimi i tyre shpesh është më i shtrenjtë se të shkosh në dyqan për të blerë një të ri.
Pothuajse të gjitha pajisjet sot kanë një bateri që përfundimisht do të mbarojë, e pajisur me një lloj kohëmatësi të integruar të vdekjes që i bën ato produkte ‘të konsumueshme’.
Madje shumë kompani kanë zbuluar në faqet e tyre të internetit numrin e saktë të cikleve të karikimit që bateria e pajisjeve të tyre mund të mbështesë përpara se kapaciteti i tyre të bjerë në 80% ose më pak.
Nuk është e lehtë ta gjesh atë, duhet të kalosh nëpër faqet e internetit të prodhuesve dhe karakteristikat e produkteve individuale. Megjithatë, shumë të tjera janë kompanitë që nuk publikojnë asgjë për të, duke ia lënë rastësisë çdo përgjigje të mundshme për këtë temë.
Shumë shoqata të konsumatorëve e kanë vënë në dukje problemin prej disa kohësh, duke kërkuar transparencë më të madhe nga ana e prodhuesve.
A do të jemi në gjendje ta marrim atë brenda një dite jo të largët? Apo do të ndërtojnë kompanitë një mur derisa ndonjë ent qeveritar të vendosë të përfshihet?
