Sa herë që qërojmë një banane dhe heqim lëvozhgën, hedhim më shumë se një të tretën e frutës, duke e konsideruar atë të pangrënshme ose të përdorshme.

Në fakt, shumë pak njerëz e dinë se lëvorja e bananes, nëse lahet dhe piqet në pikën e duhur, jo vetëm që mund të hahet, por është edhe një ushqim i shijshëm dhe i shëndetshëm.

Kohët e fundit, studiuesit kanë treguar se lëvozhga e bananes është veçanërisht e pasur me lëndë ushqyese të vlefshme, por përbërja e tyre jashtëzakonisht fibroze është arsyeja pse njerëzit e shohin të papëlqyeshme t’i hanë ato të gjalla.

Megjithatë, në një studim të ri të botuar në revistën shkencore ACS Food Science & Technology, një ekip ndërkombëtar studiuesish zbuluan se, kur zbardhen, thahen dhe bluhen, lëvozhgat e bananes mund të shndërrohen në një miell të pasur me fibra, magnez, kalium dhe komponime antioksidantë që luftojnë kancerin.

Dhe se kur ky miell përdoret për të bërë produkte furre, si biskota, ato shijojnë njësoj, nëse jo më mirë se produktet e miellit të grurit.

Me fjalë të tjera, gjatë testeve të shijes, pjesëmarrësit e studimit raportuan se biskotat e përgatitura me miell nga lëvozhga e bananes janë veçanërisht të shijshme, me avantazhin e të qenit më të shëndetshëm, me më pak yndyrë dhe proteina, por sasi më të madhe të antioksidantëve sesa biskotat tradicionale.

E vetmja masë paraprake, nëse vendosim t’i përgatisim në shtëpi, është t’i kushtojmë vëmendje sasisë së miellit të lëkurës së bananes që përdorim.

Në fakt, shtimi i tepërt i miellit rrezikon t’i bëjë biskotat paksa të forta dhe të errëta, ndoshta për shkak të pranisë së shumë fibrave. Prandaj, bazuar në përvojën e tyre, studiuesit sugjerojnë përgatitjen e tyre me miell që përmban 7.5% lëvozhgë bananeje për të marrë teksturën e duhur dhe një pamje shumë më tërheqëse.

Shtimi i miellit të lëvozhgës së bananes mund të vlerësohet edhe në përgatitjen e bukës, ëmbëlsirave dhe makaronave, duke përmirësuar profilin ushqyes të këtyre ushqimeve, siç tregohet në studime të tjera që kanë vlerësuar zëvendësimin e miellit të grurit ose drithërave të tjera për përgatitjen e ëmbëlsirave dhe produkte të tjera të pjekura, të tilla si fokacia, duke zgjeruar ruajtjen e tyre ndër të tjera, pasi lëvozhga e bananes ka veti antioksiduese dhe antimikrobike.

E njëjta gjë vlen edhe për lëvozhgat e tjera, si ai i mangos, për të cilat është zbuluar se rrisin vetitë antioksiduese të produkteve në të cilat përdoret dhe përmirësojnë shijen e ëmbëlsirave.

Konsumimi i këtyre lëvozhgave, përveç sigurimit të një sasie të konsiderueshme të përbërjeve bioaktive natyrore që luajnë një rol të rëndësishëm në parandalimin e sëmundjeve, ndihmon qartë në reduktimin e mbetjeve ushqimore, një problem që është nënvlerësuar për një kohë të gjatë, por që, me ndryshimin e klimës në zhvillim, nuk mund ta injorojmë më.