Adoleshenca është faza në të cilën njerëzit pësojnë ndryshime që mund të jenë më transhendentalet në jetën tonë. Ne kalojmë nga fëmijëria në pjekuri në një periudhë kohore në të cilën hormonet dhe ndryshimet e humorit janë në sipërfaqe. Është gjithashtu një kohë që shumë kalojnë nëpër vështirësi të mëdha, të cilat mund të çojnë në lëndime të rënda emocionale dhe fizike, madje edhe në humbje jete.

Muajin janar, Shoqata Spanjolle e Pediatrisë (AEP) lëshoi një deklaratë që trajtonte çështjen e vetëlëndimit tek adoleshentët. Sipas kësaj shoqate, llogaritet se 18% e të miturve janë vetëlënduar para moshës 18 vjeç. Në fund të muajit prill, Fondacioni ANAR prezantoi Raportin Vjetor 2021 të telefonit/bisedës ANAR, i cili mbledh dhe analizon problemet që prekin të miturit që shërbehen përmes telefonit. Sipas kësaj përmbledhjeje, vetëlëndimi është shumëzuar me 56 në 13 vitet e fundit.

Nga ana e tyre, studiues nga King’s College në Londër dhe Fondacioni i Londrës së Jugut dhe Maudsley NHS kanë analizuar faktorët që lidhen me vetëdëmtimin në më shumë se 113.000 adoleshentë midis moshës 11 dhe 17 vjeç nga katër zona të Londrës jugore. Të dhënat e mbledhura i përkasin periudhës 2009-2013.

Studimi, i publikuar në BMC Medicine, ka zbuluar se rreziku i vetëdëmtimit në njësitë e urgjencës spitalore është tre herë më i lartë tek djemtë me autizëm (ASD) dhe katër herë më i lartë tek vajzat dhe djemtë me çrregullim të hiperaktivitetit dhe deficitit të vëmendjes (ADD). TDH ).

“Ne e dimë se të rriturit autikë kanë një shkallë më të lartë të ndarjes së parakohshme nga jeta, përfshirë vetësakrifikimin. Sjelljet e vetëdëmtimit, të tilla si ato të eksploruara në studim, mund të jenë pararendëse të tentativave për vetësakrifikim. Kësisoji, identifikimi i hershëm dhe ndërhyrja proaktive kur vetëdëmtimi shfaqet për herë të parë është shumë i rëndësishëm.

Njerëzit autikë shpesh kanë më shumë vështirësi në rregullimin e emocioneve të tyre, gjë që mund të kontribuojë në nivele të larta shqetësimi. “Niveli i shqetësimit që ata përjetojnë dhe ashpërsia e këtyre sjelljeve mund të mos vlerësohen nga profesionistët”, – thotë Emily Simonoff, profesore e Psikiatrisë së Fëmijëve dhe Adoleshentëve në King’s College në Londër.

Vetëdëmtimi është i zakonshëm tek adoleshentët. Hulumtimi zbulon se një në pesë adoleshentë vetëdëmtohet. Rreth 12 për qind e episodeve të vetëdëmtimit shihen në departamentet e urgjencës. Ata njerëz me autizëm ose ADHD janë në rrezik shumë më të lartë. Studiuesit kryqëzuan të dhëna si nga shkollat ,ashtu edhe nga spitalet që u dhanë atyre të dhëna se si ky lloj çrregullimi ndikon në zhvillimin emocional të më të rinjve.

Ky kryqëzim i të dhënave ka bërë të mundur ekzaminimin e llojeve të tjera të faktorëve arsimorë si mungesa e shkollës, edukimi special, shëndeti mendor etj. Për shembull, për ata që ndiqnin më pak se 80% të shkollimit, rreziku i vetëlëndimit ishte tri herë më i lartë