Janë disa gjëra të çuditshme që na ndodhin dhe nuk mund t’i shpjegojmë. Disa janë pak magjike, të tjera rrëqethëse. Janë rastësi aq të përsosura sa e kemi të vështirë të besojmë se janë të tilla. Përkundrazi, na bëjnë të besojmë në fat dhe të bëhemi më pak racionalë.

Një burrë tha se kur ishte djalë ai e kishte braktisur kolegjin dhe po kthehej te prindërit e tij. Ai kishte një xhip, pa para dhe të gjitha gjërat e tij në bagazh. Për të shkuar në shtëpinë e prindërve të tij (shumë larg) iu desh të merrte para hua nga një mik, por nuk mjaftuan.

Disa kilometra larg shtëpisë i kishte mbetur pa karburant. Djalit i duheshin rreth pesë euro benzinë ​​për të arritur atje, por ai nuk i kishte.

I dëshpëruar, ai hapi kruskotin dhe gjeti kupona pikërisht për atë servis me vlerë rreth katër euro e dy dollarë. Sot ai djalë është një burrë, një avokat, i cili është edhe konsulent i jashtëm për atë servis.

Një burrë po shëtiste në vitin e njëzet e pestë të vdekjes së babait të tij. Krahas një shtëpie funerali ai ishte bërë shumë më i trishtuar, por duke parë larg, përpara tij kishte parë diçka të çmendur. Në targën e makinës përballë lexohej LUV DAD (me dashuri, babi).

Një djalë tha se kur ishte dhjetë vjeç dhe me gjyshërit e tij një ditë u shtir si i sëmurë sepse nuk donte të shkonte në shkollë. Gjyshi i tij, i cili e dinte se ishte një justifikim, i kishte thënë se më pas do ta çonte në spital.

Tre orë më vonë fëmija u shtrua me urgjencë në spital për peritonit. Nëse ai nuk do të pretendonte se ishte i sëmurë atë ditë, apendiksi i tij do ta kishte vrarë.

Një ngjarje tjetër që nuk mund të shpjegohet dhe që është goxha rrëqethëse ka lidhje e një djalë. Një mëngjes u zgjua dhe celulari i tij nuk ishte në vendin ku e kishte lënë, | por në divanin përballë shtratit të tij.

Duke e marrë, ai kuptoi se në kujtesë kishte qindra foto të tij duke fjetur, të bëra sipas orës së kamerës, mes dy dhe tre të mëngjesit. Djali jetonte vetëm.