Tre golat e holandezit Koopmeiers i hapin rrugën e suksesit Atalantës për të marrë kryesimin e tabelës së bashku me Romën. Torino provon te kthehet ne loje me Nikola Vlasic por bergamasket jane shume te forte.
Sakaq, Në Bolonjë, Arnautovic shenon me penallti, pastaj shpërdoron dhe Dia shpëton Salernitanën duke i dhene 1 pike skuadres se Salernos. Por, te kthehemi ne Bergamo sepse nata e sotme ka qene emocionuese…
Josip Ilicic nga sot nuk është më zyrtarisht lojtar i Atalantës: slloveni ka gjetur një zgjidhje konsensuale me klubin dhe është liruar, duke pritur të gjejë një ekip të ri me të cilin do të vazhdojë pjesën e fundit të karrierës.
Një lamtumirë e përzemërt dhe emocionale me klubin Nerazzurrë, i cili dëshironte ta përshëndeste atë në një mënyrë të veçantë si në rrjetet sociale ashtu edhe në fushë. Pak para ndeshjes kundër Torinos, i gjithë stadiumi Gewiss u ngrit në këmbë duke bërë homazhe me homazin e fundit të përzemërt, Josip Ilicic i cili iu dhurua ish-tifozëve të tij, me një pasarelë në terren.
Në fund të fundit, lamtumira e Ilicicit me Atalantën përfaqëson mbylljen e një epoke: ai largohet nga Hyjnesha pas pesë vitesh që nuk janë shpenzuar kurrë në mënyrë banale.
Slloveni ka krijuar një lidhje shumë të fortë me klubin dhe menaxhmentin, si dhe me të gjithë mjedisin atalantin dhe me të njëjtin qytet me të cilin ka ndarë momente të paharrueshme dhe ka gjetur gjithmonë rehati në ato të vështira, si në periudhën në të cilën ai. vuante nga depresioni vitet e fundit.
Një ndarje e pashmangshme, e pjekur së bashku dhe me një zgjidhje që do t’i lejojë Iliçiçit të vlerësojë me qetësi zgjidhjet e reja profesionale, si një profesionist i lirë. “Që nga viti 2017 ai ka magjepsur Bergamon me lojërat e tij, shpikjet e tij, klasin e tij të pastër. Në fushë na bëri të ëndërrojmë me magjinë e tij, jashtë na bëri të lëvizim për ndjeshmëri dhe humanizëm”, shkroi ai në një deklaratë zyrtare plot emocione.
“Pokeri në Valencia do të mbetet përgjithmonë manifestimi i kampionit Iliçiç, gjesti fisnik i dhurimit të topit të asaj mbrëmje magjike në spitalin Papa Giovanni XXIII në Bergamo është portreti i njeriut Josip.
Do të kishte gola dhe asistime për të renditur, por ajo që nënkuptuan këto stinë të jetuara së bashku shkon përtej numrave. Tani rrugët tona ndahen, por kujtimet dhe emocionet do të mbeten përgjithmonë. Te urojme fat Profesor dhe faleminderit për gjithçka!”.
