Një klloun dhe një zotëri, të cilët e gjejnë veten duke u marrë me objekte që transformohen vazhdimisht, si një shishe vere që shndërrohet në lule, që i katapulton çdo herë në një dimension tjetër.

Ky është subjekti i varfër, pothuajse një rrjedhë ndërgjegjeje, e karikaturës së parë në histori: Fantasmagorie, e shfaqur për herë të parë në Paris më 17 gusht 1908.

Fantasmagorie, ideja e Emile Cohl

Phantasmagoria, një nga shembujt më të hershëm të animacionit tradicional, konsiderohet nga historianët e filmit si filmi i parë vizatimor në histori.

Është prodhuar nga Emile Cohl: një artist që ka punuar për kompaninë e filmit Gaumont, ai më vonë vendosi të krijojë animacione vetë, duke u bërë një nga pionierët e kinemasë së animacionit dhe efekteve speciale.

Ai bëri më shumë se 250 animacione duke përdorur vizatime me dorë, karikatura të prera dhe kukulla. Mes tyre, në fakt, edhe Phantasmagoria, e cila përfundoi në tre muaj.

Filmi i shkurtër, me protagonistin e pafat Fantoche (“Kukulla”), u krijua duke vizatuar çdo kornizë në letër, më pas u xhirua në negativ, në mënyrë që të jepte ndjesinë e një vizatimi të vizatuar në dërrasën e zezë.

Gjithsej 700 vizatime, të bëra me bojë të zezë në letër të bardhë, secila prej të cilave shfaqet dy herë në Fantasmagorie, për një kohëzgjatje totale prej rreth dy minutash. Në një moment të caktuar, në karikaturë ka edhe një pjesë të xhiruar live, në të cilën duart e animatorit hyjnë në skenë.

Fantasmagorie, pse u quajt kështu

Titulli i filmit të parë vizatimor në histori është një referencë për fantazmagorinë, një formë teatri në modë në shekullin e nëntëmbëdhjetë, e cila përdorte një version të modifikuar të fenerit magjik për të projektuar imazhe (shpesh të frikshme) që lëviznin në mure.

Emile Cohl, ndoshta u frymëzua nga Fazat Humorous of Funny Faces, një film me metrazh të shkurtër i realizuar nga James Stuart Blackton.