“Knocker-up”, i njohur si një trokitje e sipërme, ishte një pune në Britani dhe Irlandë që filloi gjatë Revolucionit Industrial dhe zgjati shumë gjatë, kur orët e alarmit nuk ishin as të lira dhe as të besueshme.

Detyra e një trokitësi ishte të zgjonte njerëzit që flinin, në mënyrë që ata të mund të shkonin në punë në kohë. Nga vitet 1940 dhe 1950, ky profesion nisi te shuhej, megjithëse ai vazhdoi ende në disa zona të Anglisë industriale deri në fillim të viteve 1970.

Trokitësi përdorte një shkop te gjate ose shkop të shkurtër e të rëndë për të trokitur në dyert e klientëve ose një shkop të gjatë dhe të lehtë, shpesh prej bambuje, për të arritur dritaret në katet më të larta.

Në këmbim të detyrës, trokitësi do të paguhej disa qindarka në javë. Disa trokites nuk largoheshin nga dritarja e klientit derisa të siguroheshin se klienti ishte zgjuar, ndërsa të tjerët thjesht trokisnin disa herë dhe më pas vazhdonin ne shtepite e tjera.

Kishte një numër të madh njerëzish që kryenin punën, veçanërisht në qytetet më të mëdha industriale si Mançester. Në përgjithësi, puna bëhej nga burra dhe gra të moshuara, por ndonjëherë policët plotësonin pagën e tyre duke kryer detyrën gjatë patrullave herët në mëngjes.

Në Ferryhill, County Durham, shtëpitë e minatorëve kishin dërrasa rrasa të vendosura në muret e tyre të jashtme, mbi të cilat minatorët shkruanin me shkumës detajet e turnit të tyre, në mënyrë që trokitësi i punës në fabrikë të mund t’i zgjonte në kohën e duhur. Këto dërrasa njiheshin si “dërrasa trokisëse” ose “rrasa zgjimi”.